W obliczu sportu
zawodowego, gdzie przygotowanie zawodnika wiąże się ze sporymi
kosztami, kontuzja może okazać się dla klubu przegraną fortuną.
W odpowiedzi na to zjawisko Grey Cook opracował w 2003r FMS
(Functional Movement System) - interdyscyplinarny krótki test
składający się z kilku zadań ruchowych w niestabilnych pozycjach,
prezentujących globalne i lokalne wzorce ruchowe badanego, na
podstawie których łatwo wychwycić słabe ogniwa kluczowych
łańcuchów kinetycznych. W Polsce FMS dopiero zyskuje popularność.
Od paru sezonów stosują go największe kluby piłkarskie i kadry
narodowe dyscyplin olimpijskich.
Zaletą testu jest minimalny nakład sprzętu i efektywne wykorzystanie przestrzeni, co w polskich warunkach okazuje się bardzo istotne. Kolejną zaletą testu jest to, że wraz z odkryciem zaburzenia funkcjonalnego, obserwator jest w stanie od razu określić w jaki sposób badany kompensuje swoje ograniczenia. Ukazujące się podczas testu nieprawidłowości mogą okazać się niemal zupełnie maskowane w czasie zwykłej analizy jakości technicznej zawodnika. Z pewnością każde zaburzenie biomechaniczne stanowi ograniczenie możliwości fizycznych, podnoszące zarazem ryzyko urazu przeciążeniowego. Informacje zebrane w teście służą ustaleniu indywidualnego programu ćwiczeń, korygującego asymetrie, ograniczenia i dolegliwości bólowe. Pozwala to na efektywniejsze gospodarowanie energią zawodnika i czasem przeznaczonym na trening ogólnorozwojowy. Mimo iż zawodnik w czasie testu poddany jest subiektywnej ocenie osoby badającej, ścisłe kryteria oceny dają możliwość uzyskania względnie obiektywnych wyników. Właściwość ta pozwoliła na tworzenie internetowych baz danych. Kiesel K i wsp, korzystając z tych danych i obserwując zawodników Rugby ustalili, że deficyt 7 z 21punktów w teście FMS podnosi prawdopodobieństwo urazu z 15% do 50% !
Zaletą testu jest minimalny nakład sprzętu i efektywne wykorzystanie przestrzeni, co w polskich warunkach okazuje się bardzo istotne. Kolejną zaletą testu jest to, że wraz z odkryciem zaburzenia funkcjonalnego, obserwator jest w stanie od razu określić w jaki sposób badany kompensuje swoje ograniczenia. Ukazujące się podczas testu nieprawidłowości mogą okazać się niemal zupełnie maskowane w czasie zwykłej analizy jakości technicznej zawodnika. Z pewnością każde zaburzenie biomechaniczne stanowi ograniczenie możliwości fizycznych, podnoszące zarazem ryzyko urazu przeciążeniowego. Informacje zebrane w teście służą ustaleniu indywidualnego programu ćwiczeń, korygującego asymetrie, ograniczenia i dolegliwości bólowe. Pozwala to na efektywniejsze gospodarowanie energią zawodnika i czasem przeznaczonym na trening ogólnorozwojowy. Mimo iż zawodnik w czasie testu poddany jest subiektywnej ocenie osoby badającej, ścisłe kryteria oceny dają możliwość uzyskania względnie obiektywnych wyników. Właściwość ta pozwoliła na tworzenie internetowych baz danych. Kiesel K i wsp, korzystając z tych danych i obserwując zawodników Rugby ustalili, że deficyt 7 z 21punktów w teście FMS podnosi prawdopodobieństwo urazu z 15% do 50% !
FMS skład się z 7 testów:
1. Pełny przysiad.
2. Przeniesienie nogi
nad poprzeczką.
3. Przysiad w wykroku.
4. Ocena ruchomości
obręczy barkowej.
5. Aktywne uniesienie
wyprostowanej nogi.
6. Wyprost kończyn
górnych z leżenia przodem (tzw. pompka)
7. Test stabilności
rotacyjnej tułowia.
3 – to prawidłowe wykonanie wzorca ruchowego.
2 - wykonanie wzorca ruchowego z elementem kompensacji.
1 - niezdolny do wykonania wzorca ruchowego.
0 - ból podczas ruchu.
Poszczególne próby testu FMS wymagają realizacji zgodnie z przyjętą przez autora metodyką. Ich przebieg przedstawia poniższy filmik :
Każdą próbę
wykonujemy dwukrotnie, oceniamy lepsze wykonanie, przy próbach
asymetrycznych oceniamy słabszą część ciała. Wszystkie zadania
ruchowe podlegają ocenie w 4stopniowej skali:
3 – to prawidłowe wykonanie wzorca ruchowego.
2 - wykonanie wzorca ruchowego z elementem kompensacji.
1 - niezdolny do wykonania wzorca ruchowego.
0 - ból podczas ruchu.
Poszczególne próby testu FMS wymagają realizacji zgodnie z przyjętą przez autora metodyką. Ich przebieg przedstawia poniższy filmik :
Wyniki wprowadzamy do
tabeli ułatwiającej nam zsumowanie wszystkich uzyskanych punktów. Ich suma daje nam
3-przedziałową skalę do klasyfikacji pacjentów :
- Od 18-21 punktów pacjent zdrowy, ciało porusza się w prawidłowym wzorcu ruchowym, ryzyko urazu przeciążeniowego jest minimalne
- 14-18 punktów - występują asymetrie i kompensacje, wzorce ruchowe są zaburzone, ryzyko urazu przeciążeniowego 25%-35%
- Wynik poniżej 14 punktów - prawdopodobieństwo odniesienia kontuzji wzrasta do ponad 50%
Autorką filmu jest dr. Monika Grygorowicz.
Miałem okazję uczestniczyć w szkoleniu prowadzonym przez nią w ramach VI międzynarodowej Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej "Majówka Młodej Fizjoterapii".
Już wkrótce razem z naszym SKN Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji zamierzamy wykorzystać zdobytą wiedzę i przeprowadzić funkcjonalną analizę na zawodnikach Wrocławskiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego. Czekamy na okres roztrenowania, aby wyniki testu nie zostały przypadkiem zniekształcone krótkofalowymi skutkami mocnych akcentów treningowych. O wynikach naszych działań zapewne wspomnę na łamach bloga :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Aby komentować użyj profilu "Nazwa/adres URL" wpisując swój nick, lub zaloguj się do swojego konta odpowiedniej aplikacji.